จำคำที่เตี่ยบอกไว้นะ ให้รู้จักฉลาด ในการคบคน (ได้ข้อคิดดีมาก)
“อาเตี่ยๆ เคยผิดหวังไหม” ตี๋น้อยเปิดบทสนทนาถาม
เตี่ย พับหนังสือพิมพ์ ในมือแล้ว หันมามองหน้าตี๋น้อย “เคยซิมีใครบ้างเกิดมา ไม่เคยผิดหวัง” แล้วเตี่ยเสียใจมากไหม ตอนที่ผิดหวัง
“ก็แล้วแต่ว่าหวังไว้มาก หรือ น้อยไหน” เตี่ยรินชาจากกาลง ในถ้วยรินทิ้ง แล้วรินจากกาอีกครั้ง วิธีการช่างนุ่มนวล จิบชาแล้วหันมาถาม..
“ลื้อผิดหวัง เรื่องอะไร” เปล่าเตี่ย..
อย่ าโกหกเตี่ยถ้าลื้อไม่ผิดหวังลื้อ ไม่จ๋อยแบบนี้แล้ว ก็ไม่ถามเตี่ยแบบนี้ด้วย ตี๋น้อยก้มมองมือตัวเอง คิดทบทวน ว่าควรบอกเตี่ยดีไหม..
“บอกมาเถอะ เตี่ยจะเก็บเป็นความลับ” ไหนเตี่ยบอกว่าในโลกนี้ไม่มีความลับไง!!
แค่คิดก็ไม่ลับแล้ว เพราะเมื่อคิด ใจเราก็รู้เราก็เป็น คนพอรู้สึกนึกคิด ก็ไม่ลับ
ถ้าลับต้องไม่เคยเกิด แม้ในความคิด แต่..เตี่ยหมายถึงว่า เตี่ยจะไม่เอาไปเล่าต่อเป็นความลับของเราสองคน
ตี๋น้อยนิ่งอีก “ถ้าไม่เล่าอึดอัดไม่รู้ด้วยนะ” เตี่ยพูดจบทำท่า จะลุก
ตี๋น้อย “เล่าก็ได้ครับ” อ่ะอย่างนั้น ก็เล่ามา
คือ อั๊วผิดหวังกับเพื่อนอั๊วบริสุทธ์ใจจริงใจกับเค้า แต่เค้าไม่ซื่อสัตย์กับอั๊วเค้าเอาอั๊วไปนินทาลับหลัง
ไม่มีใคร ไม่ถูกนินทาตอนนี้ลื้อ ก็กำลังนินทาเค้า ให้เตี่ยฟังอยู่นี่ไง “จริงด้วยซินะ..”
“นอกจากนินทาลื้อเค้าทำอะไรลื้ออีกไหม” ก็ไม่มีนะเตี่ยต่อหน้าอั๊วเค้าก็ดูปกติแต่อาจมีห่างเหินบ้าง แต่ก็ยังคุยกันได้อยู่
เตี่ยมองหน้าตี๋น้อย เตี่ยสอนให้ลื้อ รักษามิตรภาพนั่นหมายถึงว่า.. หากวันนี้เค้าดีกับเราแล้ว วันหน้าเค้าห่างเหินนั่นก็ไม่ได้แปลว่า..
ลื้อต้องโกรธเค้าเค้าห่าง เพราะเค้ามีเหตุผลของเค้าเราเองก็เฉยเสียต่าง คนต่างมีชีวิตของตนเอง แต่ก็รักษามิตรภาพ ที่เคยมีให้กันไว้
โดยการไม่พูดถึงเค้าในแง่ร้ายกับคนอื่น ไม่โกรด และกลับมามองที่ตัวเอง ว่าเคยทำอะไรให้เค้ารู้สึกไม่ดี จนห่างเหินจากเรา “ครับเตี่ย”
แต่ถ้าคบกันแล้วเค้าทำร้ า ยจน เราเดือดร้อนเรา ก็ถอยออกมา ลดความสำคัญของเค้าลง จากเพื่อนเป็นเพียงคนเคยรู้จักพอ เค้าเป็นคนเคยรู้จัก
เราจะเลิกคาดหวังในตัวเค้าเค้าก็จะหมดความสำคัญทางความรู้สึกของเรา “เราคาดหวังได้ไหมเตี่ย”
ทุกคนไม่ว่าจะทำอะไร ล้วนมีความหวัง เป็นที่ตั้งอย่างเช่นสั่งข้าวผัด สักจานก็คาดหวังว่า มันจะต้องอร่อยต้องถูกใจแต่พอมันไม่อร่อยก็ ผิดหวัง “จริงครับเตี่ย..”
การที่ชีวิตมีการตั้งความหวัง ตั้งเป้าหมายนั้นไม่ผิ ด แต่วิธีการในการตั้งความหวังต้องคำนึง ถึงความเป็นไปได้ ก้าวไปอย่างถูกต้อง
และที่สำคัญต้องเผื่อใจไว้รับความผิดหวั งให้เป็น “มันยังไงเหรอเตี่ยอั๊ว ไม่เข้าใจ..?”
ก็คิดง่ายๆ ว่าถ้าหากไม่สมหวัง ก็ไม่เป็นไรความหวังใหม่ เกิดขึ้นได้ถ้าใจไม่ท้อ “ก็คือ เผื่อใจไว้ทุกครั้งเหรอ..เตี่ย!!”
เตี่ยทำท่าครุ่นคิดนิ่งเงียบ สักพักแล้วจึงตอบ.. ตี๋น้อยสมมติว่าหรือหวังว่า การสอบครั้งนี้ ลื้อต้องได้คะแนน เต็มร้อย
ลื้อต้องลงมือตั้งแต่ตั้งใจเรียนทบทวนมาก เพื่อให้ความหวังนั้น สำเร็จลุล่วง แต่ถ้าผลออกมาได้ 95คะแนนอีก 5 คะแนนที่หายไปคือ ความผิดหวัง
ลื้อก็จงให้ความสำคัญกับ 95 อย่ามัวไปเสียใจกับ 5 เข้าใจ หรือยัง
ตี๋น้อยเกือบจะเข้าใจแล้ว เตี่ยคงมองออก
จึงพูดต่อ.. อย่างลื้อคบเพื่อนลื้อ อาจจะบอกว่าลื้อทำดีกับเค้าเต็มร้อยแต่เค้ายังไม่ดีกับลื้อ ลื้อต้องกลับมามองตัวเองว่า คำว่า “เต็มร้อย” ของลื้อมันคือ สิ่งที่เค้าต้องการ หรือไม่
บางครั้งน้ำใจที่ลื้อใ ห้เค้าถ้าเค้าไม่ต้องการมัน ก็ไม่ต่างกับการยัดเยียดจะให้อะไรใครต้องดูความต้องการข องเค้าด้วยนะ “ครับเตี่ย”
เมื่อรู้จักกันเราต้องเกรงใจกัน ยิ่งสนิทยิ่งต้องเกรงใจ เพื่อรักษาน้ำใจนั้นไว้นาน คนเรามีพื้นที่ส่วนตัว
ทั้งในการใช้ชีวิตและความคิดแม้คนในครอบครัวเดียวกัน ก็ยังต้องเหลือพื้นที่ส่วนตัวของกันและกัน เอาไว้ถ้าคบกันต่อไป ไม่ได้ก็ถอย “ตี๋น้อยเริ่มเข้าใจแล้ว”
ถ้าคบกันต่อไปไม่ได้ ก็คิดเสียว่าเรา ไม่ได้ เ ล ว เค้า ไม่ใช่ไม่ดี ศีลไม่เสมอกัน ก็ต่างคนต่างอยู่ต่างมีชีวิต เป็นของตน
ถ้าทำงานหรือวางแผนอะไร ไว้แล้ว ไม่สมหวังก็ถือว่า ได้ประสบการณ์ของปัญหามากขึ้น
เมื่อชีวิตเกิดปัญหาจงใช้สติแก้ไขแล้ว จะเกิดปัญญา เตี่ยหยุดพูดหันมามองหน้าตี๋น้อยจ้องตาแล้ว ย้ำเตือนว่า..
ตี๋น้อย ลื้อจำไว้นะ.. ความผิดหวังไม่ใช่เรื่องน่าอับอายแต่ทุกครั้งที่ผิดหวัง ถ้าลื้้อมีสติยอมรับ
นั่นหมายถึงว่าหัวใจ ลื้อจะเข้มแข็งขึ้น มีประสบการณ์มากขึ้นและคาดหวังผลน้อยลง เมื่อลงทุนทางความรู้สึกในครั้งต่อไป
คาดหวังน้อยก็ผิดหวังน้อย คาดหวังมากก็ผิดหวัง มากไม่คาดหวัง ก็ไม่ผิดหวัง แล้วถ้าถึง “วันที่ลื้อไม่คาดหวังในการคบคนลื้อ จะมีความสุขที่สุด”
เตี่ยพูดจบยิ้มให้ตี๋น้อยตี๋น้อย ยิ้มแล้วตอบเตี่ยในใจว่า ตี๋น้อยจะพย าย ามครับเตี่ย
ตี๋น้อยจะระลึกไว้ว่า คบคนให้สิ่งที่ดีที่สุดทำงานอย่างเต็มที่ที่สุดและคาดหวังให้น้อยที่สุด
สักวันตี๋น้อยอาจเดินไป ถึงตรงที่ “ไม่คาดหวังอะไรเลย”
ขอบคุณ t h m a y a