คนแต่ละคนอาจจะเป็นสัตว์หลายๆอย่างเปลี่ยนไปตามเวลา สนามและเนื้องาน อ่านแล้วก็เห็นภาพทั่วๆไปในที่ทำงานทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นราชการ เอกชนหรืองานส่วนตัว จะเล็กจะใหญ่ในบ้าน ร้านค้าก็มีให้เห็นทั่วไป ถ้าเราเป็นเจ้านายหรือเจ้าของกิจการอยากได้คนแบบไหนมาไว้ทำงานให้เราหันไปทางไหนก็มีเขี้ยวเล็บ มีเขา แถมมีเราอีกด้วย จะทำงานกันไปได้อย่างไร แข้งขาก็มีหมาเลียแผล่บๆตลอด คงต้องไปฉีดยารอบสะดือบ่อยๆ
การใช้คนให้เหมาะสมกับธรรมชาติของพวกเขาจึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ฉะนั้นการใช้คนเป็นจึงเป็นกุญแจอีกดอกหนึ่งที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ
หากวันหนึ่งคุณได้เป็น “หัวหน้าคน” จงนำบทความนี้ไปใช้เปรียบเทียบเถิด
ถ้าใช้“ควาย”ทำงาน ต้องให้หญ้าเขาให้พอ ต้องบังคับแล้วใช้ไถนา พวกเขาอึดแต่ต้องจูง
ถ้าใช้“หมา”ทำงาน ต้องให้อาหาร ให้ความสนิทสนม ให้เห่าและเฝ้าบ้าน พวกเขาภักดี,ประจบ และจับผิดเก่ง
คนไม่เข้าใจ จะใช้เสือเยี่ยงควาย จะใช้ควายเยี่ยงหมา จะใช้หมาเยี่ยงเสือ เสือไม่เลียปากนาย ไม่ประจบและไม่ไถนา ควายไม่เฝ้าบ้าน ไม่ล่าเหยื่อและไม่ประจบ หมาไม่ไถนาไม่ล่าเหยื่อ แต่ชอบเลียปากนาย
เสือส่วนมากเมื่อเติบโต มักจะเป็นนายคน หรือเจ้าของกิจการ เพราะมีความเป็น“ตัวของตัวเองสูง”
ควายส่วนมากไม่เติบโต เพราะ“ไม่คิดนอกกรอบ” และไม่สร้างสรรค์ และมักถูกหมาดูหมิ่น และหลอกใช้
หมาส่วนมาก“เติบโตในองค์กร” แต่ไม่สามารถ สร้างอาณาจักร ของตัวเองได้ ต้องพึ่งเสือและควาย ในการเติบโต เสือที่ฉลาด และมองการณ์ไกล จะเอาควายไปด้วย แต่ถ้าเป็นเสือบ้าอำนาจ มักจะเอาหมาไปด้วย
สัตว์ทั้งสามอย่างนี้แค่เฉพาะศักยภาพทางกายก็มีความแตกต่างกันอยู่พอประมาณแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเสือที่มักจะมีนิสัยการออกล่าคนเดียว ควายที่มักจะเล็มกินหญ้าอย่างสงบและสุนัขที่มักจะประจบเลียหน้าเจ้านายอย่างสอพลอทุกครั้งที่มีโอกาส สิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนแล้วแต่สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะบางอย่างของมนุษย์ทั้งสิ้น
ขอบคุณข้อมูลจาก PeeraphonKawaraphut
เรียบเรียงโดย ปริญญาชีวิต