ผมไม่กล้าพักเพราะผมไม่มีเงินฝาก
ผมไม่กล้าพูดว่าเหนื่อยเพราะผมยังไม่ประสบความสำเร็จ
ผมไม่กล้าขี้เกียจเพราะคนที่เก่งกว่าผมเขายังพยายามเลย
ผมสามารถที่จะไม่เลือกได้แต่ผมจะไม่มีทางทิ้งอย่างเด็ดขาดต่อให้ผมรังเกียจความไม่สุขสบายในตอนนี้อย่างไร
เวลาก็ไม่ได้เดินช้าลงเลยแม้แต่น้อยเพราะฉะนั้นอย่าแสดงอารมณ์ตามอำเภอใจ
ไม่มีใครเป็นหนี้คุณฝึกสงบเสงี่ยมบ้างชีวิตคนเรามีทั้งน้ำขึ้นน้ำลงอย่าไปเปรียบเทียบกับใคร!
ต้องเรียนรู้ที่จะจริงจังยิ่งพยายามจะยิ่งโชคดีในโลกใบนี้ไม่มีการทำงานประเภทใดที่ไม่ลำบาก
ไม่มีที่ใดที่ปราศจากความวุ่นวายของบุคคลดังนั้นความเข้มแข็งคือหนทางเดียวที่ผมเลือก
ผมไม่อิจฉารายได้ของคนอื่นเพราะผมรู้ว่าเขาฝึกฝนและลำบากทุกวันทุกคืนกว่าที่จะได้มา
และไม่อิจฉาคนที่บอกไปก็ไปได้ตามอำเภอใจผมรู้ว่าเขาทำสิ่งนี้เพื่อความเป็นอิสระของตัวเองและไม่อิจฉาคนที่ไม่ต้องทำงานแต่ก็มีคนเลี้ยงดู
คุณไม่รู้หรอกว่าเธอเหล่านั้นต้องร้องไห้และรอคอยสักเท่าไหร่!
ทุกสิ่งล้วนมีคุณค่าไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทองกิจการงานหรือแม้แต่ตัวเราเอง
ดังนั้นอย่าไปอิจฉาใครเขาเลยการดำเนินชีวิตไม่มีอะไรมากอยู่ที่ว่าคุณอุทิศแล้วเท่าไหร่คุณก็จะได้กลับมาเท่านั้น!
คนที่กำลังเดินบนทางชีวิตอย่างพวกเราอย่าเปรียบเทียบอย่าปรักปรำอย่าคิดเล็กคิดน้อยต้องโอบอุ้มให้มากต้องเข้าใจให้มาก
อุทิศให้มากเพราะมีพลังชนิดหนึ่งที่เรียกว่า“พึ่งตัวเอง”ยามที่คุณกำลังยิ้มให้โลกใบนี้สุดท้ายคุณก็จะรู้ว่าโลกใบนี้ยังมีความรักความอาทรอยู่มากมาย